Ga naar inhoud

Memorias De Un Cuerpo Que Arde

Contact

Lieve Vrouwestraat 13
3811 BP Amersfoort
Plan je route

vanaf jouw locatie

Neem alvast een kijkje

  • Bekijk alle media

Drie Costa Ricaanse vrouwen groeien op in een tijd waarin seksualiteit niet vrijelijk besproken kon worden. Ana, Patricia en Mayela moesten zelf uitzoeken wat de stille normen en de verborgen eisen van hun samenleving waren. Nu hebben ze de moed om hun ervaringen openlijk te delen. Dat doen ze openhartig en met humor. Ze praten over het verstikkende stilzwijgen rond hun seksualiteit als vrouw, de liefde en het verlangen waar ze soms van droomden, en die nu nog niet verdwenen zijn.

Hun verhalen worden op een bijzondere manier in beeld gebrach…

Drie Costa Ricaanse vrouwen groeien op in een tijd waarin seksualiteit niet vrijelijk besproken kon worden. Ana, Patricia en Mayela moesten zelf uitzoeken wat de stille normen en de verborgen eisen van hun samenleving waren. Nu hebben ze de moed om hun ervaringen openlijk te delen. Dat doen ze openhartig en met humor. Ze praten over het verstikkende stilzwijgen rond hun seksualiteit als vrouw, de liefde en het verlangen waar ze soms van droomden, en die nu nog niet verdwenen zijn.

Hun verhalen worden op een bijzondere manier in beeld gebracht: terwijl ze buiten het scherm over hun leven vertellen, belichaamt een andere vrouw van hun leeftijd hun herinneringen, geheimen en verlangens voor de camera. Een actrice speelt de vrouw in beeld, misschien ongeveer 70 jaar oud, grijs haar, woont alleen. Ze brengt veel tijd door in haar appartement. De ping van een telefoonbericht doorbreekt af en toe de stilte. Het huis waar de vrouw woont, hangt vol met herinneringen. Soms worden die herinneringen op het scherm getoond. Daarom zien we die vrouw afwisselend als een kind, als een jonge vrouw, als een zwangere moeder, als een mishandelde vrouw. De camera gaat naadloos over van het ene tijdperk naar het andere, van heden naar verleden, van jong naar oud en van droeve naar vreugdevolle tijden. Memorias De Un Cuerpo Que Arde wordt hierdoor een kruising tussen documentaire en fictie.

Regisseur Antonella Sudasassi Furniss ziet haar film als het gesprek wat ze nooit met haar grootmoeders heeft gehad. Opgroeien in een Latijns-Amerikaanse, katholieke en conservatieve samenleving betekende dat bijna alles verboden was. De vrouwen moesten zelf antwoorden vinden over hun lichaam, over hun verschillende en constante metamorfoses: menstruatie, maagdelijkheid, moederschap, menopauze, leven en dood. Zichzelf begrijpen als vrouwen in een wereld die hen beperkte. Voor Sudasassi is het begrijpen van de geschiedenis van deze vrouwen het begrijpen van het heden, het begrijpen van de plaats van vrouwen in de wereld, hoe en waarom we op dit punt zijn beland.

Wanneer

Locatie

Ga terug