Jongensuren

‘Van deze proef hangt alles af. Als dit lukt, kan ik verder, kan ik een nieuw leven beginnen: drinken, vechten, neuken, naar zee gaan, in havens werken, in de nacht langs de dokken zwerven, rossen, rijden, vloeken, met mannen verbroe­deren, vrouwen versieren, een groot arts worden – in het buitenland uiteraard. Het hele verdomde leven als een sappige vrucht langs mijn kin laten druipen, merde, in ieder geval alles zijn, behalve braaf en aangepast uit levensangst.’

Welkom in de wereld van de Nederlandse sixties-schrijver Andreas Burnier, die ondanks haar vooruitstrevende, nog altijd hyperactuele werk over identiteit en seksualiteit in de vergetelheid is geraakt. Burnier schreef over die onderwerpen op een manier die nu bekend klinkt, maar destijds nog zeer controversieel werd gevonden – en grote impact had. Bijzonder: na afloop van de voorstelling op vrijdag 13 december is er een nagesprek met gasten Koen Verheijden (schrijver en regisseur van Jongensuren) en Daniel van Mourik (beheerder van het literaire nalatenschap en weduwnaar van Andreas Burnier).

Jongensuren, de theaterbewerking van Burniers werk, geïnspireerd op de boeken Een Tevreden Lach en Het Jongensuur, ademt de tijdgeest, de dubbele moraal van de naoorlogse periode, en de vrijheidsdrang van een jonge Joodse homoseksuele vrouw in een wereld waarin ‘afwijkingen’ worden afgekeurd. We zien vier acteurs, vier vrouwen op de vloer, die afwisselend Andreas Burnier en de door haar gecreëerde personages spelen. Het is een onderzoekende, haast documentaire voorstelling, gemaakt door iemand die diep in het leven en werk is gedoken van een van Nederlands grootste queer schrijvers. Jongensuren is een theatrale ode aan Andreas Burnier, ook in vorm en stijl; associatief, vanuit verschillende perspectieven en met veel (soms wrange) humor.