Baddereend

“Nooit meer, nee o nee, zeil ik nog op de Badderzee. O nee!”

Badderzee is het nieuwe familie- en kleuterconcert van Jeroen Schipper. De Badderzee zal kinderen uitdagen om het avontuur te zien in hun eigen huis, beginnende bij de badkuip! De Badderzee is woest en wild. Een plastic kapitein in een plastic bootje vaart en trotseert de golven. Hij komt van alles tegen: een grote berg sop, een gele bad eend en dan opeens een heel groot kind, als dat maar goed gaat! In de rest van de voorstelling gaat het avontuur door; er valt voor de kinderen van alles te ontdekken.

Vaste gegevens in een Jeroen Schipper-concert zijn: muzikale diversiteit, interactie, positieve energie, bijzondere instrumenten, humor en blije gezichten na afloop. Denk aan een zeemanslied, een punkrocknummer, swingende jazz en reggae muziek. Er is voor ieder wat wils.

Jeroen Schipper
Jeroen is al jaren een begrip in kinderliedjesland en met De Badderzee zullen er weer ontzettend veel kinderen mee kunnen zingen met ultieme oorwurmen en melodische pareltjes.

Jeroen Schipper (1972) studeerde in 1999 af aan de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht als Docent Muziek. Hij specialiseerde zich gaandeweg in het basisonderwijs en, mede vanuit zijn ervaring als cabaretier, als kinderliedjesschrijver. Inmiddels heeft hij vier prentenboeken (mede) geschreven: Het geheim van Joris en Draakje, Billy de Kip, Joke wil Spoken en Beer en de honingboom. Ook heeft hij vier liedbundels gepubliceerd: Rood Rood Mannetje, Daar komt de boegieman!, Top Dog en Swingen als een kangoeroe. Veel ouders en kinderen kennen hem van zijn liedje Banaan. “Banaan… eigenlijk te krom om te staan.”

“Wat mij betreft is Jeroen Schipper veruit de beste liedjesschrijver voor kinderen in de leeftijd van 3 tot 8 jaar. Muzikaal zit alles perfect in elkaar! Je wil gewoon meezingen, meeklappen en muziek gaan maken. Niet raar dat de meeste scholen zijn muziek gebruiken voor de muzieklessen. Zijn shows zitten vol met interactieve liedjes en zorgen voor een geweldig concert voor de hele familie.”
Karin Bannink